تاریخچه کاراته، آنکو ایتوسو (1916 - 1830)
در شوری اُکيناوا به دنيا آمد، ايتوسو زير دست بزرگان کاراته از جمله سوکون "بوشی" ماتسومورا و کوساکو ماتسومورا آموزش ديد. دوست صميمی او ياسوتسونه آزاتو به وی سمت پیشکار پادشاه جزایر ريوکيو (اُکیناوا) را پيشنهاد کرد. به خاطر قدرت فوق‌العاده بازوان، پاها و دستهايش شهرت داشت، گفته می‌شود که او حتی می‌توانست به شيوه ايستادن روی اسب راه برود، (و از همين جا اسم مستعار آنکو را بر او گذاشتند). با توجه به داشتن دستان قوی‌ای که داشت می‌توانست يک ساقه قطور خيزران را با مشتهای خود له کند، گفته می‌شود که او هر روز تا آرامگاه سلطنتی پياده روی می‌کرده و مشتهای خود را با ضربه زدن به ديواره‌‌های سنگی کنار جاده قوی می‌کرد. ايتوسو معتقد بود بايد آنقدر تمرین کند تا در برابر قويترين و سخت‌ترين ضربه‌ها مقاوم شود. در شيوه آموزشی ايتوسو، کاراته‌کا طوری آموزش می‌بیند تا هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی قدرتمند شود.
توصيف اين هنر از زبان خود او: " کاراته فقط به معنای توسعه قدرت فيزيکی نيست بلکه به معنای يادگيری اينکه چگونه از خود دفاع کنيم نیز می‌باشد، يار و ياور مردم باشيد و هيچگاه بر عليه کسی جنگ نکنيد. اگر ممکن بود هيچگاه سعی نکنيد ضربه بزنيد حتی وقتی که اتفاقی ناگهانی رخ می‌دهد مثل ديدن يک دزد يا يک شخص ديوانه، هرگز با ديگران با مشت‌ها و پاهايتان روبرو نشويد. وقتی کاراته تمرين می‌کنيد، سعی کنيد چشمان خود را خوب باز کنيد شانه‌هايتان را پايين نگه داريد و بدن خود را سفت و محکم کنيد، گويی که در ميدان جنگ هستيد. وقتی تکنيک‌ و تاکتیک‌های کوميته را تمرين می‌کنيد تصور کنيد با دشمن روبرو هستيد، هميشه حواس خود را روی اطرافتان متمرکز کنيد. يک مرد با شخصيت از تزاع اجتناب می‌کند وعاشق صلح و دوستی است. بنا‌براين هر چقدر يک کاراته‌کا بيشتر تمرين کند، با ديگران ملايمتر و مهربانتر می‌شود. اين يک کاراته‌کای واقعی و حقیقی است."
متن زير نامه‌ايست که توسط استاد ايتوسو در اکتبر 1908 قبل از معرفی و رسمی شدن تمرینات کاراته در مدارس جزیره اُکیناوا نوشته شده.
تودِه " به معنای دست چينی و اسم کاراته قديم می‌باشد" از راه مذهب بودايی يا کونفوسیوس توسعه پيدا نکرد. بعدها دو روش جنوبی و شمالی (روش معبد شائولین و روش معبد شائولی) به اُکیناوا آورده شده که در آنجا به روش‌های شورين‌ريو و شورِی‌ريو شناخته شدند "شورین تلفظ ژاپنی شائولین می‌باشد" که هر دوی آنها امـيازات قوی و مشابهی دارند.
1- توده مقدمه‌ای است برای سلامتی جسم و جان، برای محافظت از والدين يا بزرگان خود، خوب است که بدون توجه به زندگی خود به دشمن حمله کنيد. هرگز به دشمن تک نفره حمله نکنيد، و اگر با آدم شرور و گردن کلفتی مواجه شديد نبايد از توده استفاده کنيد، به سادگی عقب نشينی کنيد و گوشه‌ای بايستيد. 
2- هدف توده اين است که بدن را مثل سنگ و آهن سخت و مقاوم کند، از دستها و پاها بايد مثل نوک تير استفاده شود، قلب‌ نیز بايد شجاع و قوی باشد. اگر بچه‌ها از دوران تحصيل در مدارس ابتدائی، توده را آغاز کنند، به خوبی برای خدمتِ نظام آماده خواهند بود. وقتی سرداران نظامی اروپا، ولينگتون و ناپلئون با يکديگر ملاقات کردند راجع به اين نکته که پيروزی فردا در میادین جنگ از زمين‌های بازیِ مدارس امروز بر می‌خیزد سخن به میان آوردند.
3- تودِه را نمی‌توان سريع آموخت. مثل گاوی که آهسته حرکت می‌کند، اما عاقبت هزاران کیلومتر را می‌پيمايد، اگر کسی هر روز به طور جدی آموزش ببيند بعد از سه یا چهار سال معنای توده را عميقاً درک خواهد کرد و شکل اکثر استخوانها و عضلاتش به نحوه مطلوبی تغيير خواهد کرد.
* کسانیکه به گونه‌ای که در ذيل آمده آموزش ببینند، ضرورت تودِه را درک خواهند کرد.
4- در تودِه دستها و پاها بسيار مهم هستند و بايد کاملاً و به درستی روی "ماکی‌وارا" تمرین شود. در اين عمل شانه‌های خود را بيندازيد، ريه‌های خود را باز کنيد، با پاهای خود به زمين چنگ بزنيد نيروی خود را جمع کنيد و قدرت ذاتی و باطنی خود را به پائين‌ترين جای شکم خود"هارا" فروبريد. با هر دست خود صد يا دويست بار تمرين کنيد.
5- وقتی ایستادن‌های تودِه را تمرين می‌کنيد مطمئن شويد که کمر شما صاف است شانه‌های خود را پايين بيندازيد، قدرت خود را جذب کنيد و آنرا به پاهايتان انتقال دهید.
6- تکنيک‌های تودِه بايد بارها و یکی پس از دیگری تمرين شوند. چرا که اين تکنيک‌ها سینه به سینه و نسل به نسل به ما منتقل شده است، این سختی را به خود بدهید تا کاملا فراگیرد که تکنیک‌ها را در چه زمان و در چه موقعیتی استفاده کنید، به داخل برويد، ضربه بزنيد، رها کنيد، اين است قانون توريته "کاراته". 
7- شما بايد مشخص کنيد که تودهِ برای تربيت يک بدن سالم است (تربیت بدنی) و يا زيادتر کردن مشغله و وظيفه‌تان (تفریح و سرگرمی).
8- در حين تمرين شما بايد تصور کنيد که در ميدان مبارزه هستيد. زمانی که حمله و یا دفاع می‌کنید، چشمان خود را به خوبی باز کنيد، شانه‌های خود را پائين بياندازيد و بدن خود را سفت کنيد. حالا ضربات حریف را دفاع و سپس حمله کنید! هميشه با اين روحيه تمرين کنيد و نهايتاً وقتی در ميدان واقعی قرار بگيريد به طور طبيعی آماده خواهيد بود.
9- در حين تمرين تلاش بیش از حد نکنيد چرا که ميزان انرژی مصرفی شما بالا می‌رود، صورت و چشمان شما افروخته می‌شود و نهایتاً جسم شما آسيب می‌بيند. مراقب خود باشید.
10 – در گذشته کسانی که در تودِه استاد می‌شدند عمری طولانی داشتند و این بخاطر اينست که تودِه به رشد استخوانها و عضلات کمک می‌کند و برای دستگاه گوارش و گردش خون در بدن نيز مفيد است. بنا‌براين منبعد تودِه بايد پايه و اساس همه ورزشهای مدارس ابتدائی و بالاتر از آن شود و به نظر من اگر اين ايده عملی شود ما در آينده مردانی خواهيم داشت که قادرند به تنهايی بر ده تجاوز کار پيروز گردند. "لازم به تذکر است که هم اکنون در مدارس جزیره اُکیناوا کاراته‌دو جزئی از دروس تحصیلی می‌باشد".
دليل ذکر اين موارد اين است که به نظر من همه دانشجویان دانشکده تربیت معلم جزیره اُُکيناوا بايد تودِه تمرين کنند تا زمانیکه که فارغ‌التحصيل می‌شوند بتوانند دقيقا همه مطالبی را که من به آنها آموختم را به دانش‌آموزان خود در مدارس انتقال دهند. در طول 10 سال تودِه در سراسر اُکيناوا گسترش خواهد یافت و نتیجتاً به سرزمين ژاپن خواهد رسید و اين يک سرمايه بزرگ برای جامعه نظامی ما است.